وبلاگ اهل البیت علیهم السّلام

انَّمَا یُرِیدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَ یُطَهِّرَکُمْ تَطْهِیرًا. سوره احزاب. آیه 33

وبلاگ اهل البیت علیهم السّلام

انَّمَا یُرِیدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَ یُطَهِّرَکُمْ تَطْهِیرًا. سوره احزاب. آیه 33

وبلاگ اهل البیت علیهم السّلام

˙•▪●* آموزه های دینی --- پاسخ به سوالات --- مناظرات اصولی و به دور از توهین --- معرفی کتابهای مفید *●▪•˙

˙•▪●* حضرت اشرف الانبیاء محمّد مصطفی(ص) می فرمایند : « هنگامی که بدعتها در میان امّتم ظاهر گردد، بر عالِم است که علم خود را (در رفع بدعتها) اظهار کند؛ و کسی که این کار را انجام ندهد، پس لعنت خدا بر او باد.»

کوچکتر از آنم که چون من، فضائل پیامبر(ص) و اهل بیت (ع) و امامان پاک از نسل ایشان را بگوید و از ایشان بنویسد. این نوشته ها، مطالبی در حد توان من در حقانیّت دین مبین اسلام و رسول الله (ص) و اهل بیت پاکشان علیهم السّلام و پرده برداری از شبهات و تاریکی هایی است که ذهن برخی را دچار خود کرده است. امید دارم که مورد رضای خدا و رسولش قرار گرفته، شفاعت ایشان و اهل بیتشان را شامل حال این حقیر و خانواده ام کند. *●▪•˙

یا امیرالمؤمنین علی(ع) مدد.

۷ مطلب با موضوع «سخنان سیّد الاوصیاء امیرالمؤمنین علی(ع)» ثبت شده است

امیرالمومنین علی ابن ابیطالب(ع) همواره می فرمودند از من سؤال کنید قبل از اینکه من را از دست بدهید، بدرستیکه من به راههای آسمان از راه های زمینی آگاه تر هستم.|1|

در اینجا حضرت قصد دارد درجه ی علم و احاطه ی خود بر مسائل را بیان کنند؛ می خواهند بفرمایند احاطه ی من بر مسائل به قدری است که برای من فرقی بین مسائل مربوط به زمین و مسائل مربوط به آسمان که دور از دسترس همگان است، نیست. متاسفانه در کنار همچین شخصیتی، کسی مانند سعد ابن ابی وقّاص قرار دارد که می پرسد چند تار مو بر سر و محاسن من روییده است؟! 

حال حدیثی از ایشان را در مورد ستارگان دوتایی نقل می کنیم:

« به‌خدا سوگند هرگز ستم نکنم تا روزگار هست و تا ستاره‌ای به‌دنبال ستاره‌ای دیگر روان است! » |2|

این در حالیست که دستان علم قرن ها بعد از ایشان و در سال 1617 میلادی به کشف این ستارگان رسید! |3| - |4|

---------------------------------------------------------------

|1|. کشف الیقین 56

|2|. نهج البلاغه. خطبه ی 126

|3|. https://www.nasa.gov/mission_pages/chandra/images/binary-stars-ejected-from-fornax-cluster.html

|4|. https://www.space.com/22509-binary-stars.html

۱ نظر ۰۵ بهمن ۰۲ ، ۱۶:۰۴

اگر ما بگوییم در این باره حدیثی از معصوم سلام الله علیه داریم، میشویم خرافاتی، ولی وقتی دانشمندان غربی بگویند، میشود کشف بزرگ علمی قرن!

***********************************************************

هزار و چهارصد سال پیش، امیرالمؤمنین علی (ع) فرمودند:

در هنگام مرگ؛ اموال، فرزندان و تمام رفتار و اعمالی که انسان در طول زندگی انجام داده، برایش مجسم می شود.

الکافی.ج3.ص 231

۰ نظر ۲۵ دی ۰۱ ، ۰۵:۳۰

امیرالمومنین علی(ع) فرمودند:

بزرگترین عیب آن است که چیزی را که در خود داری، بر دیگران عیب بشماری!

----------------------------

حکمت 353 نهج البلاغه،محمد دشتی (ره)، ص509

۱ نظر ۲۵ تیر ۰۰ ، ۱۳:۱۶

امیرالمؤمنین علی(ع) در این خطبه از آفرینش آسمان و زمین و آفرینش انسان یاد می کند.

عجز انسان از شناخت ذات خدا [1] : 
سپاس خداوندی را که سخنوران از ستودن او عاجزند و حسابگران از شمارش نعمتهای او ناتوان و تلاشگران از ادای حق او درمانده اند. خدایی که افکار ژرف اندیش، ذات او را درک نمی کنند و دست غوّاصان دریای علوم به او نخواهد رسید. پروردگاری که برای صفات او حدّ و مرزی وجود ندارد و تعریف کاملی نمی توان یافت و برای خدا وقت معیّن و سرآمدی مشخص نمی توان تعیین کرد. مخلوقات را با قدرت خود آفرید و با رحمت خود بادها را به حرکت درآورد و به وسیله ی کوه ها اضطراب و لرزش زمین را به آرامش تبدیل کرد.

دین و شناخت خدا [2] : 
سرآغاز دین، خداشناسی است و کمال شناخت خدا، باور داشتن او؛ و کمال باور داشتن خدا، شهادت به یگانگی اوست و کمال توحید، اخلاص ( شهادت بر یگانگی او ) ، و کمال اخلاص، خدا را از صفات مخلوقات جدا کردن است؛ زیرا هر صفتی نشان می دهد که غیر از موصوف و هر موصوفی گواهی می دهد که غیر از صفت است؛ پس کسی که خدا را با صفات مخلوقات تعریف کند، او را به چیزی نزدیک کرده [3] و با نزدیک کردن خدا به چیزی، دو خدا مطرح شده؛ و با طرح شدن دو خدا، اجزایی برای او تصور نموده و با تصور اجزا برای خدا، او را نشناخته است. و کسی که خدا را نشناسد به سوی او اشاره می کند و هرکس به سوی خدا اشاره کند، او را محدود کرده، به شمارش آورَد. و آنکس که بگوید « خدا در چیست؟ » او را در چیز دیگری پنداشته است و کسی که بپرسد « خدا بر روی چه چیزی قرار دارد؟» به تحقیق جایی را خالی از او در نظر گرفته است، در صورتی که خدا همواره بوده و از چیزی به وجود نیامده است. با همه چیز هست، نه اینکه همنشین آنها باشد و با همه چیز فرق دارد، نه اینکه از آنان جدا و بیگانه باشد. انجام دهنده ی همه ی کارهاست؛ بدون حرکت، ابزار و وسیله. بیناست حتی در آن هنگام که پدیده ای وجود نداشت. یگانه و تنهاست، زیرا کسی نبوده تا با او انس گیرد و یا از فقدانش وحشت کند.

راه های خداشناسی از آفرینش جهان:
خلقت را آغاز کرد و موجودات را بیافرید بدون نیاز به فکر و اندیشه ای یا استفاده از تجربه ای، بی آنکه حرکتی ایجاد کند و یا تصمیمی مضطرب در او راه داشته باشد. برای پدید آمدن موجودات وقت مناسبی قرار داد و موجودات گوناگون را هماهنگ کرد و در هر کدام غریزه ی خاص خودش را قرار داد و غرایز را همراه آنان گردانید. خدا پیش از آنکه موجودات را بیافریند، از تمام جزئیات و جوانب آنها آگاهی داشت و حدود و پایان آنها را می دانست و از اسرار درون و بیرون پدیده ها آشنا بود. سپس خدای صبحان طبقات فضا را شکافت و اطراف آن را باز کرد و هوایِ راه یافته به زمین و آسمان را آفرید [4] و در آن آبی روان ساخت، آبی که امواج متلاطم آن شکننده بود که یکی بر دیگری می نشست. آب را بر بادی طوفانی و شکننده نهاد و باد را به بازگرداندن آن فرمان داد و به نگهداری آب مسلط ساخت و حدّ و مرز آن را به خوبی تعیین فرمود. فضا در زیر تندباد و آب بر بالای آن در حرکت بود. سپس خدای سبحان طوفانی برانگیخت [5] که آب را متلاطم ساخت [6] و امواج آب را پی در پی درهم کوبید. طوفان به شدت وزید  و از نقطه ای دور دوباره آغاز شد. سپس به طوفان امر کرد تا امواج دریاها را به هر سو روان کند و بر هم بکوبد و با همان شدت که در فضا وزیدن داشت، بر امواج آبها حمله ور گردد. از اوّلِ آن بر می داشت و به آخرش می ریخت [7]. و آبهای ساکن را به امواج سرکش برگرداند تا آنجا که آبها روی هم قرار گرفتند و چون قله های بلند کوه ها بالا آمدند. امواج تند کف های برآمده از آبها را در هوای باز و فضای گسترده بالا برد که از آن هفت آسمان را پدید آورد [8].

آسمان پایین را چون موج مهار شده و آسمانهای بالا را مانند سقفی استوار و بلند قرار داد بی آنکه نیازمند به ستونی باشد یا میخ هایی که آنها را استوار کند. آنگاه فضای آسمان پایین را به وسیله ی نور ستارگان درخشنده زینت بخشید و در آن چراغی روشنایی بخش ( خورشید ) و ماهی درخشان به حرکت درآورد که همواره در مدار فلکی گردنده و برقرار و سقفی متحرک و صفحه ای بیقرار، به گردش خود ادامه دهند.

-------------------------------------------
[1]. اشاره به علم اپیس تمولوژی ( شناخت شناسی و معرفت شناسی)
[2]. اشاره به پایتی تیسم ( ایزد شناسی)
[3]. یعنی همتایی برای خدا تصور کرده است.
[4]. امیرالمؤمنین علی(ع) در این گفتار علمی به مراحل دقیق آفرینش اشاره کردند که خداوند ابتدا هوا و سپس آب و آنگاه دیگر پدیده ها را آفرید. امروزه همه ی دانشمندان این حقیقت را قبول دارند که آب از اکسیژن و هیدروژن پدید آمده و آغاز آفرینش از هوا و توده ی بخار بوده است.
[5]. اِعتَقَمَ : باد تندی که خشک و بی باران است.
[6]. اشاره به علم دریا شناسی و کیماتولوژی ( موج شناسی)
[7]. مَخضَ السّقاء: زیر و رو کردن محتوای مَشک.
[8]. اشاره به علم اتمولوژی ( بخار آب شناسی)
9. منبع: کتاب شریف نهج البلاغه، محمد دشتی (ره)، ص 21

۰ نظر ۰۳ خرداد ۰۰ ، ۰۶:۰۰

امیرالمؤمنین علی (ع) می فرمایند:

هرگاه نوجوانی را سرزنش می کنی، جایی برای عذرخواهی از گناهش برای او باقی بگذار تا نیافتن راهی برای عذرخواهی، او را به ستیزه جویی نکشاند.  


شرح نهج البلاغه، ابن ابی الحدید، ج2، ص333

۰ نظر ۲۵ ارديبهشت ۰۰ ، ۰۶:۰۰