نفْس پیامبر(ص)

قرآن بخوان بگو که خدا واحد است و بس

                                                           هر که ادلّه خواست، علی را نشان بده!

سربازان امام زمان (عج)

دیر یا زود ظهور حضرت رخ خواهد داد، اما چه کسانی میتوانند سرباز حضرت ولی عصر(عج) باشند؟!

حجت الاسلام عالی:

جنگ روایت ها در دوران غیبت امام عصر(عج)

درنگ و تأملی در حال و روز ما... 

جذاب و شنیدنی از استاد کاشانی

آیا پیامبر در نماز بر خودش سلام میکرد؟!

برخی مغرضین سوالی را به جهت تمسخر بیان میکنند که آیا پیامبر در اذان و نماز میگفتند شهادت میدهم که خودم رسول الله هستم؟! این مضحک نیست؟!

و اما پاسخ:

علت مطرح کردن این سوال و شبهه، از ناآگاهی این افراد از وجود دو شخصیت ( حقیقی و حقوقی ) برای یک فرد و آشنا نبودن با آیات و معارف الهی و زندگی پیامبران و ائمه ی الهی نشات میگیرد و باید بگوییم که بله! ایشان در اذان و اقامه ی نماز، بر رسالت خودشان شهادت میدادند و این موضوع از چند جهت قابل بررسی است:

1) ما نماز را پیامبر(ص) یاد گرفته ایم و طبق روایات اهل سنت و شیعیان، ایشان فرمودند اینگونه که من نماز میخوانم، نماز بخوانید . [شیخ طوسی.الخلاف.ج1.ص314 و صحیح بخاری.ج1.ص154] و اذان واقامه نیز در سفر معراج به ایشان تعلیم داده شد که پیامبر(ص) نیز مانند همه ی مردم مامور به عمل کردن احکام الهی هستند و این اذکار نیز جزء قانون و احکام دین بوده که هیچ گاه عوض نمیشوند. 

2) در آیه ی 18 سوره ی آل عمران داریم که خداوند نیز به خودش شهادت داده است و می فرماید: « شَهِدَ اللَّهُ أَنَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ... » یعنی خود خداوند شهادت میدهد که معبودی جز او نیست! از طرفی دیگر در آیه ی 285 سوره ی بقره آمده است که « آمَنَ الرَّسُولُ بِمَا أُنْزِلَ إِلَیْهِ مِنْ رَبِّهِ وَالْمُؤْمِنُونَ » یعنی پیامبر(ص) خود به آنچه از جانب پروردگار بر او وحی شده ایمان آورده است. { یعنی به رسالت خودشان ایمان دارند. } 

3) پیامبر(ص) و هر فرد دیگری، دو گونه شخصیت دارد! یک شخصیت حقیقی و یک شخصیت حقوقی؛ که در هنگام اذان و اقامه و نماز، شخصیت حقیقی ایشان یعنی حضرت محمد(ص)، به شخصیت حقوقی ایشان یعنی رسول الله بودن شهادت و گواهی می دهد.

4) در نماز همه ی ما مومنین نیز به خودمان سلام میدهیم: « ٱلسَّلَامُ عَلَیْنَا وَعَلَیٰ عِبَادِ ٱللَّٰهِ ٱلصَّالِحِینَ » یعنی سلام بر ما و بر بندگان صالح خداوند.

5) خداوند در آیه ی 61 سوره ی نور می فرماید «  فَإِذَا دَخَلْتُمْ بُیُوتًا فَسَلِّمُوا عَلَىٰ أَنْفُسِکُمْ...» یعنی پس هرگاه به خانه هایی [که ذکر شد] وارد شدید، بر خودتان سلام کنید. و امام محمدباقر(ع) در این زمینه می فرمایند که اگر وارد خانه ای شدید و کسی در آن نبود، اینگونه بر خود سلام کنید: « السلامُ علَینا مِن عِندِ رِبِّنا » یعنی سلام بر ما از جانب پروردگار ما. [نورالثقلین.ج3.ص627]

6) پیامبرانی مانند حضرت عیسی(ع) نیز در هنگام تولد بر خود سلام فرستادند که این موضوع در آیه ی 33 سوره ی مریم نیز آمده است که می فرماید « وَالسَّلَامُ عَلَیَّ یَوْمَ وُلِدْتُ وَیَوْمَ أَمُوتُ وَیَوْمَ أُبْعَثُ حَیًّا » یعنی: و سلام بر من روزی که زاده شدم، و روزی که می میرم، و روزی که زنده برانگیخته می شوم. 

7) حتی اگر برخی افراد این سلام دادن را نوعی تعریف از خود و تکبر تلقی کنند نیز باید بگوییم که تعریف از خود اگر به دستور الهی و عبودیت باشد، ایرادی ندارد. آنجا که در سوره ی ضحی و آیه ی 11 می فرماید: « وَأَمَّا بِنِعْمَةِ رَبِّکَ فَحَدِّثْ » یعنی: و نعمتهای پروردگارت را [ با سپاس ] بازگو کن.

--------------------

والسلام علی من التبع الهدی.

ترجمه ی آیات 156 الی 160 سوره ی مبارک بقره

به نام خداوند بخشنده ی مهربان

156) همان کسانی که چون بلا و آسیبی به آنان رسد گویند: ما از آنِ خداییم و یقیناً به سوی او بازمی گردیم.

157) آنانند که درودها و رحمتی از سوی پروردگارشان بر آنان است و آنانند که هدایت یافته اند.

158) بی تردید صفا و مروه از نشانه های خداست؛ پس کسی که حج خانه کعبه کند، یا عمره انجام دهد، بر او گناهی نیست که بر آن دو طواف کند. و کسی که [به خواست خودش افزون بر واجبات] کار نیکی [چون طواف و سعی مستحب] انجام دهد، بدون تردید خدا [در برابر عمل او] پاداش دهنده و [به کار و حال او] داناست. 

159) یقیناً کسانی که آنچه را ما از دلایل آشکار و [وسیله ی] هدایت نازل کردیم، پس از آنکه همه آن را در کتاب [تورات و انجیل] برای مردم روشن ساختیم، پنهان می کنند [تا مردم به قرآن و پیامبر ایمان نیاورند] خدا لعنتشان می کند، و لعنت کنندگان هم لعنتشان می کنند. 

160) مگر کسانی که توبه کردند، و [مفاسد خود را] اصلاح نمودند، و [آنچه را پنهان کرده بودند] برای مردم روشن ساختند، پس توبه آنان را می پذیرم؛ زیرا من بسیار توبه پذیر و مهربانم. 

راست گفت خداوند بلند مرتبه و بزرگوار