ترجمه ی آیات 161 الی 165 سوره ی مبارک بقره

به نام خداوند بخشنده ی مهربان

161) قطعاً کسانی که کافر شدند، و در حال کفر از دنیا رفتند، لعنت خدا و فرشتگان و همه مردم بر آنان است. 

162) در آن لعنت جاودانه اند، نه عذاب از آنان سبک شود و نه مهلتشان دهند [تا عذر خواهی کنند]. 

163) و خدای شما خدای یگانه است، جز او خدایی نیست، رحمتش بی اندازه و مهربانی اش همیشگی است. 

164) بی تردید در آفرینش آسمان ها و زمین و رفت و آمد شب و روز و کشتی هایی که در دریاها [با جابجا کردن مسافر و کالا] به سود مردم روانند و بارانی که خدا از آسمان نازل کرده و به وسیله آن زمین را پس از مردگی اش زنده ساخته و در آن از هر نوع جنبنده ای پراکنده کرده و گرداندن بادها و ابرِ مسخّر میان آسمان و زمین، نشانه هایی است [از توحید، ربوبیّت و قدرت خدا] برای گروهی که می اندیشند.

165) و برخی از مردم به جای خدا معبودهایی انتخاب می کنند که آنها را آن گونه که سزاوار است خدا را دوست داشته باشند، دوست می‌دارند؛ ولی آنان که ایمان آورده اند، محبت و عشقشان به خدا بیشتر و قوی تر است. و اگر کسانی که [با انتخاب معبودهای باطل] ستم روا داشتند، هنگامی که عذاب را ببینند، بی تردید بفهمند که همه قدرت ویژه خداست [و معبودهای باطل، هیچ و پوچ اند] و خدا سخت کیفر است. 

راست گفت خداوند بلند مرتبه و بزرگوار

نفْس پیامبر(ص)

قرآن بخوان بگو که خدا واحد است و بس

                                                           هر که ادلّه خواست، علی را نشان بده!

سربازان امام زمان (عج)

دیر یا زود ظهور حضرت رخ خواهد داد، اما چه کسانی میتوانند سرباز حضرت ولی عصر(عج) باشند؟!

حجت الاسلام عالی:

جنگ روایت ها در دوران غیبت امام عصر(عج)

درنگ و تأملی در حال و روز ما...

سخنران : استاد کاشانی

آیا پیامبر در نماز بر خودش سلام میکرد؟!

برخی مغرضین سوالی را به جهت تمسخر بیان میکنند که آیا پیامبر در اذان و نماز میگفتند شهادت میدهم که خودم رسول الله هستم؟! این مضحک نیست؟!

و اما پاسخ:

علت مطرح کردن این سوال و شبهه، از ناآگاهی این افراد از وجود دو شخصیت ( حقیقی و حقوقی ) برای یک فرد و آشنا نبودن با آیات و معارف الهی و زندگی پیامبران و ائمه ی الهی نشات میگیرد و باید بگوییم که بله! ایشان در اذان و اقامه ی نماز، بر رسالت خودشان شهادت میدادند و این موضوع از چند جهت قابل بررسی است:

1) ما نماز را پیامبر(ص) یاد گرفته ایم و طبق روایات اهل سنت و شیعیان، ایشان فرمودند اینگونه که من نماز میخوانم، نماز بخوانید . [شیخ طوسی.الخلاف.ج1.ص314 و صحیح بخاری.ج1.ص154] و اذان واقامه نیز در سفر معراج به ایشان تعلیم داده شد که پیامبر(ص) نیز مانند همه ی مردم مامور به عمل کردن احکام الهی هستند و این اذکار نیز جزء قانون و احکام دین بوده که هیچ گاه عوض نمیشوند. 

2) در آیه ی 18 سوره ی آل عمران داریم که خداوند نیز به خودش شهادت داده است و می فرماید: « شَهِدَ اللَّهُ أَنَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ... » یعنی خود خداوند شهادت میدهد که معبودی جز او نیست! از طرفی دیگر در آیه ی 285 سوره ی بقره آمده است که « آمَنَ الرَّسُولُ بِمَا أُنْزِلَ إِلَیْهِ مِنْ رَبِّهِ وَالْمُؤْمِنُونَ » یعنی پیامبر(ص) خود به آنچه از جانب پروردگار بر او وحی شده ایمان آورده است. { یعنی به رسالت خودشان ایمان دارند. } 

3) پیامبر(ص) و هر فرد دیگری، دو گونه شخصیت دارد! یک شخصیت حقیقی و یک شخصیت حقوقی؛ که در هنگام اذان و اقامه و نماز، شخصیت حقیقی ایشان یعنی حضرت محمد(ص)، به شخصیت حقوقی ایشان یعنی رسول الله بودن شهادت و گواهی می دهد.

4) در نماز همه ی ما مومنین نیز به خودمان سلام میدهیم: « ٱلسَّلَامُ عَلَیْنَا وَعَلَیٰ عِبَادِ ٱللَّٰهِ ٱلصَّالِحِینَ » یعنی سلام بر ما و بر بندگان صالح خداوند.

5) خداوند در آیه ی 61 سوره ی نور می فرماید «  فَإِذَا دَخَلْتُمْ بُیُوتًا فَسَلِّمُوا عَلَىٰ أَنْفُسِکُمْ...» یعنی پس هرگاه به خانه هایی [که ذکر شد] وارد شدید، بر خودتان سلام کنید. و امام محمدباقر(ع) در این زمینه می فرمایند که اگر وارد خانه ای شدید و کسی در آن نبود، اینگونه بر خود سلام کنید: « السلامُ علَینا مِن عِندِ رِبِّنا » یعنی سلام بر ما از جانب پروردگار ما. [نورالثقلین.ج3.ص627]

6) پیامبرانی مانند حضرت عیسی(ع) نیز در هنگام تولد بر خود سلام فرستادند که این موضوع در آیه ی 33 سوره ی مریم نیز آمده است که می فرماید « وَالسَّلَامُ عَلَیَّ یَوْمَ وُلِدْتُ وَیَوْمَ أَمُوتُ وَیَوْمَ أُبْعَثُ حَیًّا » یعنی: و سلام بر من روزی که زاده شدم، و روزی که می میرم، و روزی که زنده برانگیخته می شوم. 

7) حتی اگر برخی افراد این سلام دادن را نوعی تعریف از خود و تکبر تلقی کنند نیز باید بگوییم که تعریف از خود اگر به دستور الهی و عبودیت باشد، ایرادی ندارد. آنجا که در سوره ی ضحی و آیه ی 11 می فرماید: « وَأَمَّا بِنِعْمَةِ رَبِّکَ فَحَدِّثْ » یعنی: و نعمتهای پروردگارت را [ با سپاس ] بازگو کن.

--------------------

والسلام علی من التبع الهدی.