وبلاگ اهل البیت علیهم السّلام

انَّمَا یُرِیدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَ یُطَهِّرَکُمْ تَطْهِیرًا. سوره احزاب. آیه 33

وبلاگ اهل البیت علیهم السّلام

انَّمَا یُرِیدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَ یُطَهِّرَکُمْ تَطْهِیرًا. سوره احزاب. آیه 33

وبلاگ اهل البیت علیهم السّلام

˙•▪●* آموزه های دینی --- پاسخ به سوالات --- مناظرات اصولی و به دور از توهین --- معرفی کتابهای مفید *●▪•˙

˙•▪●* حضرت اشرف الانبیاء محمّد مصطفی(ص) می فرمایند : « هنگامی که بدعتها در میان امّتم ظاهر گردد، بر عالِم است که علم خود را (در رفع بدعتها) اظهار کند؛ و کسی که این کار را انجام ندهد، پس لعنت خدا بر او باد.»

کوچکتر از آنم که چون من، فضائل پیامبر(ص) و اهل بیت (ع) و امامان پاک از نسل ایشان را بگوید و از ایشان بنویسد. این نوشته ها، مطالبی در حد توان من در حقانیّت دین مبین اسلام و رسول الله (ص) و اهل بیت پاکشان علیهم السّلام و پرده برداری از شبهات و تاریکی هایی است که ذهن برخی را دچار خود کرده است. امید دارم که مورد رضای خدا و رسولش قرار گرفته، شفاعت ایشان و اهل بیتشان را شامل حال این حقیر و خانواده ام کند. *●▪•˙

یا امیرالمؤمنین علی(ع) مدد.

۲۸ مطلب با موضوع «پاسخ به سوالات و شبهات» ثبت شده است

سوال:

دلایل اسلام آوردن ایرانیان از دین زرتشت به دین اسلام چه بود؟ آیا ایرانیان به زور مسلمان شده بودند؟!

پاسخ:

اگرچه نمیشود در طی چند سطر به پاسخ اینگونه پرسشها پرداخت، اما سعی می شود به طور خلاصه و تا حد ممکن، با ذکر مقدمه ای کوتاه به این سوال بپردازیم. 
درباره ی اسلام آوردن ایرانیان و پیامدهای طبیعی ( خوب یا بد ) به وجود آمده در طی جنگها، باید به چند مطلب توجه کرد:

۰ نظر ۲۷ ارديبهشت ۰۰ ، ۰۶:۰۰

سوال:
چرا حضرت امام علی و امامان حسن و حسین علیهم السلام همراه عمر به ایران حمله و مردم ایران را قتل عام کردند؟!

پاسخ:

در اسلام جنگ به منظور کشورگشایی و قدرت گرایی جایز نیست. امیرالمؤمنین علی (ع) در این جنگها حضور نداشته اند و دلیلی وجود ندارد که ایشان اساسا با آغاز این جنگها موافق باشند. البته در حین جنگها و یا بعد از آن شرایط ویژه ای به وجود می آمد که بدان جهت امام علی(ع) با خلفا از جهت مشورت و راهنمایی در مسائل همکاری می نمود و همکاری امام علی(ع) در راستای مصالح جهان اسلام بود، نه به معنای تایید حکومت خلفا و تایید مشروعیت جنگ و کشورگشایی [1]. امام علی(ع) نه به طور مطلق 

۰ نظر ۲۷ فروردين ۰۰ ، ۰۹:۵۳

سوال: 

عمر در جنگ با ایران چگونه کشته شد؟

پاسخ:

در رابطه با کشته شدن عمر در طی این جنگها ماجرا از این قرار است که پیروز نهاوندی یا فیروز که با لقب ابولوءلوء و بابا شجاع الدین نیز شناخته میشود، ارتشبد سلسله ی ساسانیان بود که تحت فرمان فرمانده ی کل ارتش ساسانیان، رستم فرخ زاد خدمت میکرد. در جنگ القادسیه یا نبرد نهاوند در سال 636 میلادی هنگامی که ساسانیان از سپاه عمر بن خطاب در ساحل غربی رود فرات شکست خوردند، اسیر شد. آنگونه که در کتاب « تاریخ و فرهنگ ایران در دوران انتقال از عصر ساسانی به عصر اسلامی » گفته شده، فیروز یا ابولوءلوء یکی از ایرانیان در دوره ی اولیه ی ورود اعراب به ایران بوده است. فیروز دختری داشته به نام مروارید و از آنجا که در زبان عربی به مروارید لوءلوء می گویند، او را ابولوءلوء به معنای پدر مروارید نامیده اند.[1] هنگامی که او به عنوان اسیر به عربستان آورده شد، توانست عمر بن خطاب را در سال 23 هجری قمری به قتل برساند. آوازه ی وی، تنها پیرامون قتل عمر و رویدادهای پس از آن است.[2] هنگامی که اسرا و غنایم حاصل از این جنگ را به مدینه نزد عمر بردند، عمر اسرا را به عنوان برده به مسلمانان فروخت و ابولوءلوء را مغیرة بن شعبه به بردگی و بر او بسیار سخت می گرفت.[3] 

روزی ابولوءلوء عمر را در خیابان دید و از مغیره نزد وی شکایت کرد اما عمر بدون توجه به شکایت او، به او دستور داد تا برایش آسیاب بادی بسازد. ابولوءلوء چون دید عمر به مشکلاتش توجهی نکرد گفت: برایت آسیابی خواهم ساخت که مردم مشرق و مغرب از آن سخن گویند؛ و از نزد عمر رفت...
عمر گفت: این برده مرا تهدید کرد، کاش او را مى کشتم.
بامداد روز بعد ابولوءلوء به مسجد رفت. چون صف ها بسته شد، و مردم تکبیرة الاحرام نماز را بستند، ابولوءلوء از صف خارج شد و با خنجرى ( دو سر ) که داشت، عمر را شش ( و به نقلی سه ) ضربه زد و آخرین آنها را در زیر ناف او زد و فرار کرد.
عمر بر زمین افتاد. مردم دورش جمع شدند و نزدیک بود که نماز قضا شود تا این که گوینده اى گفت: بندگان خدا، نماز را دریابید، خورشید بر آمد. آن گاه عبد الرحمان بن عوف به جاى عمر به نماز ایستاد و عمر را به خانه اش بردند.[4] درباره ی قتل عمر برخی دیگر نیز معتقدند نقشه ی قتل را دیگرانی که از سخت گیریهای عمر ناراضی بودند طراحی کردند و فیروز تنها مجری این نقشه بود، زیرا از چند روز قبل برخی هشدارهایی به عمر داده بودند.[5]
عبدالرحمان بن ابی بکر، قتل عمر را توطئه ای میان ابولوءلوء و دو ایرانی دیگر به نامهای جفینه و هرمزان می دانست.
پس از کشته شدن عمر، عبیدالله بن عمر ( فرزند عمر)، آن دو نفر و همچنین دختر خردسال ابولوءلوء و پسر و همسر ابولوءلوء را به بهانه ی قتل عمر کشت.[6]
اطلاعاتی بیش از این پیرامون زندگی پیروز نهاوندی یا همان ابولوءلوء ، پیش از قتل عمربن خطاب در دست نیست. مقبره ای قدیمی در کاشان وجود دارد که منسوب به محل دفن پیکر پیروز نهاوندی می باشد.[7]

 

در پی برگزاری سالانه مراسم عمرکُشان، ورودی این بنا در سال ۱۳۸۶ بسته شد. هم اکنون آرامگاه فیروز نهاوندی به « معاونت اجتماعی و ارشاد » تغییر نام داده است :

--------------------------------------------------------

[1]. قنوات،عبدالرحیم، " ابولوءلوء از مدینه تا کاشان " ، کاشان شناخت، شماره 3 : 81 - 73
[2]. یوسفی اشکوری، حسین، « ابولولو»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج6، تهران
[3]. الفتوح، ترجمه، متن، ص 973 و کامل: ج 3، ص 17
[4]. تاریخ ابن خلدون، ترجمه ، متن، ج 1، ص 544 - 554، امامت و سیاست، ترجمه، ص40
[5]. پاورقی شماره دو
[6]. پاورقی شماره یک
[7]. آرامگاه ابولوءلوء ، وبسایت بنیاد فرهنگ کاشان

۰ نظر ۲۲ فروردين ۰۰ ، ۰۶:۰۰

سوال: 
سوره هایی از قرآن که سجده ی واجب دارند کدامند و آیا حتما باید بعد از شنیده شدن این آیات سجده کرد؟
احکام مربوط به سجده برای این آیات چیست؟

 

پاسخ:
چهار آیه از چهار سوره ی قرآن سجده ی واجب دارند که عبارتند از: سوره نجم آیه 62، سوره علق آیه 19، سوره سجده (الم تنزیل) آیه 15 و سوره فصّلت آیه 37.
اگر انسان آیات مذکور را بخواند یا به آن گوش فرا دهد واجب است که سجده کند و اگر تنها آنها را بشنود (یعنی به گوش او برسد بدون این که قصد شنیدن داشته باشد) اگر چه سجده واجب نیست ولی احتیاط آن است باز سجده کند. آنچه موجب وجوب سجده می شود شنیدن تمام آیه است ولی اگر بخشی از آیه را هم شنید، احتیاطا سجده کند.
سجده در هنگام شنیدن این آیات واجب فوری است و نباید تأخیر بیفتد و اگر احیانا شرایط میسّر نبود و به تأخیر افتاد، در اولین فرصت باید آن را بجا آورد. 
شنیدن این آیات از بچه یا کسی که قصد تلاوت ندارد یا ضبط صوت، سجده کردن را واجب نمی کند، اگر چه احتیاط در آن است که سجده بجا آورد.
در سجده ی واجب قرآن نمی شود بر چیزهای خوراکی و پوشاکی سجده کرد، ولی سایر شرایط سجده را که در نماز است، لازم نیست مراعات شود.
بر فرد جنب و حائض حرام است خواندن کلمه یا آیه ای از این سوره ها؛ چه آیه سجده باشد یا آیات دیگر این چهار سوره و اگر کسی این آیات را خواند و به گوش این افراد رسید بدون اینکه قصد گوش کردن داشته باشند، سجده کردن لازم نیست.
هر گاه کسی در سجده ی واجب قرآن، پیشانی را به قصد سجده به زمین بگذارد، اگر چه ذکر نگوید کافی است و گفتن ذکر، مستحب است و بهتر است بگوید:
 «لٰا إِلٰهَ إِلَّا اللّٰهُ حَقّا حَقّا   لَا إِلٰهَ الّا اللّٰهُ ایماناً وَ تَصْدِیقاً   لَا إِلٰهَ إِلَّا اللّٰهُ عُبُودِیةً وَ رِقًّا   سَجَدْتُ لَک یٰا رَبِّ تَعَبُّداً وَ رِقًّا   لَا مُسْتَنْکفاً وَ لَا مُسْتَکبِراً   بَلْ أَنَا عَبْدٌ ذَلِیلٌ ضَعِیفٌ خَائِفٌ مُسْتَجِیرٌ.»

معنای فارسی: 
«هیچ معبودی نیست جز خداوند (و این مطلب) حقیقتی کامل است.  هیچ معبودی نیست جز خداوند (و این مطلب) از روی ایمان و تصدیق است.  هیچ معبودی نیست جز خداوند (و این مطلب) از روی عبودیت و بندگی است.  پروردگارا برای تو از روی عبودیت و بندگی سجده می‌کنم  و نه با حالت سرپیچی و متکبرانه،  چرا که من بنده ذلیل، ناتوان، هراسان و پناهنده تو هستم.»

-------------------------------
توضیح المسائل
تحریرالوسیله

 

۰ نظر ۱۵ بهمن ۹۹ ، ۰۶:۲۹

سؤال :
کلینی[1] در الکافی ( و همچنین بزرگانی دیگر ) باب مستقلی به این عنوان آورده است : ( زنان از زمین ارث نمی برند. )
 و در این مورد از ابی جعفر(ع) روایت کرده است که گفت:  زنان از زمین سهمیه ارث ندارند. (فروع الکافی کلینی7/127)
در این روایت حضرت فاطمه(س) یا کسی دیگر استثناء نشده است. پس بنابراین طبق روایات مذهب شیعه، حضرت فاطمه(س) حق ندارد که خواهان ارث از پیامبر(ص) باشد و اگر این باغ، ارثیه و حقّ آنها بوده است، چرا حضرت علی(ع) بعد از رسیدن به خلافت، آن را مطالبه نکرده و برای خود پس نگرفتند؟! این نشان می دهد که حقّی برای آنها در موضوع باغ فدک وجود نداشته است و این موضوع یا نشانه ی علاقه ی به دنیا از طرف حضرت فاطمه(س) بوده ، یا ساخته و پرداخته ی ذهن شیعیان است؛ اگر دنیا طلبی در آن حضرت نبوده، پس این موضوع ساخته و پرداخته ی ذهن شیعیان است.

پاسخ: 
موضوعی را که شبهه پراکنان خواسته اند از ارائه ی ناقص این مطالب استفاده کنند آن است که حضرت فاطمه ی زهرا(س) از پدر خود، پیامبر بزرگوار اسلام(ص) ارثی نمی برد و آن ارثی که در این سؤال از آن صحبت شده، زمین فدک است. در ادامه ی مطلب نیز به این موضوع اشاره می کند که حضرت علی(ع) مستحق تر است به این که مطالبۀ فدک کند و حال آنکه پس از به قدرت رسیدن چنین کاری نکرد!
موضوعی که در ابتدا به نظر می رسد باید روشن و واضح شود آن است که بدانیم

۱ نظر ۰۹ بهمن ۹۹ ، ۰۶:۴۲