ترجمه ی آیات 141 الی 145 سوره ی مبارک بقره

به نام خداوند بخشنده ی مهربان

141) آنان گروهی بودند که درگذشتند؛ آنچه [طاعت و معصیت] به دست آوردند مربوط به خود آنان است و آنچه شما به دست آوردید مربوط به خود شماست؛ و شما در برابر آنچه آنان انجام می دادند، مسئول نیستید.

142) به زودی مردم سبک مغز می گویند: چه چیزی مسلمانان را از قبله ای که بر آن بودند [یعنی بیت المقدس، به سوی کعبه] گردانید؟ بگو: مالکیّتِ مشرق و مغرب فقط از آنِ خداست، هر که را بخواهد به راه راست هدایت می کند.

143) و همان گونه [که شما را به راه راست هدایت کردیم] شما را امتی میانه [ومعتدل و پیراسته از افراط و تفریط] قرار دادیم تا [در ایمان، عمل، درستی و راستی] بر مردم گواه باشید و پیامبر هم گواه بر شما باشد. و ما قبله ای را که بر آن بودی فقط به خاطر این قرار دادیم تا کسانی که از پیامبر پیروی می کنند از کسانی که از اسلام و اطاعت پیامبر برمی گردند [و متعصبانه به قبله پیش از کعبه می مانند] معلوم و مشخص کنیم؛ گر چه این حکم جز بر کسانی که خدا هدایتشان کرده گران و دشوار بود. و خدا بر آن نیست که ایمان شما را تباه کند؛ زیرا خدا به همه مردم رئوف و مهربان است.

144) ما گردانیدن رویت را در [جهت] آسمان [چون کسی که به انتظار مطلبی باشد] می بینیم؛ پس یقیناً تو را به سوی قبله ای که آن را بپسندی برمی گردانیم؛ پس رویت را به سوی مسجد الحرام گردان؛ و [شما ای مسلمانان!] هر جا که باشید، روی خود را به سوی آن برگردانید. و مسلماً اهل کتاب می دانند که این تغییر قبله [از بیت المقدس به کعبه] از سوی پروردگارشان [کاری] درست و حق است؛ [زیرا در تورات و انجیلشان خوانده اند که پیامبر اسلام به دو قبله نماز خواهد خواند] و خدا از آنچه [بر ضد پیامبر و مؤمنان] انجام می دهند، بی خبر نیست.

145) به خدا سوگند اگر برای اهل کتاب هر نشانه و دلیلی بیاوری، از قبله ی تو پیروی نمی کنند، و تو هم از قبله ی آنان پیروی نخواهی کرد و [نیز] برخی از آنان [که یهودی اند] از قبله دیگران [که نصرانی اند] پیروی نخواهند کرد. اگر پس از دانشی که [چون قرآن] برایت آمده از هوا و هوس های آنان پیروی کنی، مسلماً در آن صورت از ستمکاران خواهی بود. 

راست گفت خداوند بلند مرتبه و بزرگوار

ترجمه ی آیات 136 الی 140 سوره ی مبارک بقره

به نام خداوند بخشنده ی مهربان

136) [شما مردم مؤمن از روی حقیقت اقرار کنید و] بگویید: ما به خدا و آنچه به سوی ما نازل شده، و به آنچه بر ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و یعقوب و نوادگانِ [دارای مقام نبوّت] آنان فرود آمده، و به آنچه به موسی و عیسی و آنچه به پیامبران از ناحیه پروردگارشان داده شده ایمان آوردیم؛ میان هیچ یک از آنان [در اینکه از سوی خدا برای هدایت مردم مبعوث شده اند] فرقی نمی‌گذاریم، و ما در برابر او تسلیم هستیم.

137) پس اگر آنان هم به آنچه شما به آن ایمان آورده اید، ایمان آورند [که ایمان به قرآن و به پیامبر است] مسلماً هدایت یافته اند، و اگر روی برتابند جز این نیست که در ستیز و دشمنی اند؛ پس به زودی خدا شرّ آنان را [به کشته شدن یا آوارگی از خانه و کاشانه] دفع خواهد کرد؛ و او شنوا و داناست.

138) [به یهود و نصاری بگویید:] رنگ خدا را [که اسلام است، انتخاب کنید] و چه کسی رنگش نیکوتر از رنگ خداست؟ و ما فقط پرستش کنندگان اوییم.

139) بگو: آیا با ما در باره خدا گفتگوی بی منطق و احتجاج نادرست می‌کنید؟! در حالی که او پروردگار ما و شماست [و همه کارهایش بر وفق حکمت و مصلحت است، و جای گفتگوی بی منطق و احتجاج نادرست نیست]؛ و اعمال ما مربوط به خود ما و اعمال شما مربوط به خود شماست، و ما [در ایمان، اعتقاد، طاعت و عبادت] برای او اخلاص می‌ورزیم.

140) آیا می گویید: ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و یعقوب و نوادگان [دارای مقام نبوّت] آنان یهودی یا نصرانی بودند؟! بگو: شما داناترید یا خدا؟ [شما به یقین می دانید که آنان یهودی و نصرانی نبودند، پس چرا واقعیت را پنهان می دارید؟!] وستمکارتر از کسی که شهادتی را که از خدا نزد اوست پنهان کند، کیست؟ وخدا از آنچه انجام می دهید، بی خبر نیست.

راست گفت خداوند بلند مرتبه و بزرگوار

ترجمه آیات 130 الی 135 سوره ی مبارک بقره

به نام خداوند بخشنده ی مهربان

130) کیست که از آیین ابراهیم روی بگرداند؛ مگر کسی که خود را به نادانی و بی خردی زده است. و ما او را در این جهان برگزیدیم و قطعا او در جهان دیگر ( نیز ) از صالحان است.

131) هنگامی که پروردگار ابراهیم به او گفت: « تسلیم شو! »  { او فرمان پروردگار را از جان و دل پذیرفت و } گفت: « در برابر پروردگار جهانیان تسلیم شدم.»

132) و ابراهیم و یعقوب، فرزندان خود را به همان آیین سفارش کردند { و گفتند } فرزندان من! خداوند برای شما این دین { توحیدی } را برگزیده است. پس { تا پایان عمر بر آن باشید و } جز در حال تسلیم { و فرمانبرداری } نمیرید.

133) آیا شما [ یهودیان ] هنگامی که مرگ یعقوب فرا رسید، حاضر بوده اید؟! آن هنگام که به فرزندان خود گفت: « پس از من چه می پرستید؟» گفتند: « خدای تو و خدای پدرانت ابراهیم و اسماعیل و اسحاق، خداوند یکتا را و ما در برابر او تسلیم هستیم.»

134) آنها امتی بودند که درگذشتند. دستاورد آنها مربوط به خودشان و دستاورد شما مربوط به خودتان است و شما از آنچه آنان انجام داده اند، بازخواست نخواهید شد.

135) [ اهل کتاب ] گفتند: « یهودی یا نصارا شوید تا هدایت یابید.» بگو: « بلکه [ پیروی از ] آیین حق گرای ابراهیم [ مایه ی هدایت است، زیرا ] او از مشرکان نبود.»  

راست گفته است خداوند بلند مرتبه و بزرگوار

ترجمه آیات 124 الی 129 سوره ی مبارک بقره

به نام خداوند بخشنده ی مهربان

124) و ( یاد کنید ) هنگامی که پروردگار ابراهیم، او را با دستوراتی آزمود و او به طور کامل از عهده ی آنها بر آمد. خداوند به او فرمود: من تو را امام و پیشوای مردم قرار دادم. ابراهیم گفت: از دودمان من ( نیز امامانی قرار بده). خداوند فرمود: پیمان من به ستمکاران نمی رسد ( مگر آنها که شایسته اند ).

 125) و [یاد کنید] هنگامی که ما این خانه [کعبه] را برای همه مردم محل گردهمایی و جای امن وامان قرار دادیم، و [فرمان دادیم:] از مقام ابراهیم جایگاهی برای نماز انتخاب کنید. و به ابراهیم و اسماعیل سفارش کردیم که خانه ام را برای طواف کنندگان و اعتکاف کنندگان و رکوع کنندگان وسجده گذاران [از هر آلودگی ظاهری و باطنی] پاکیزه کنید. 

126) و [یاد کنید] آن گاه که ابراهیم گفت: پروردگارا! این [مکان] را شهری امن قرار ده و اهلش را آنان که به خدا و روز قیامت ایمان آورده اند از هر نوع میوه و محصول روزی بخش. خدا فرمود: [دعایت را درباره مؤمنان اجابت کردم، ولی] هر که کفر ورزد بهره اندکی به او خواهم داد، سپس او را به عذاب آتش می کشانم و آن بد بازگشت گاهی است. 

127) و [یاد کنید] زمانی که ابراهیم و اسماعیل پایه های خانه کعبه را بالا می بردند [و به پیشگاه حق می گفتند:] پروردگارا! [این عمل را] از ما بپذیر که تو شنوا و دانایی.

128) پروردگارا! ما را [با همه وجود] تسلیم خود قرار ده، و نیز از دودمان ما امتی که تسلیم تو باشند پدید آر، و راه و رسم عبادتمان را به ما نشان ده، و توبه ما را بپذیر، که تو بسیار توبه پذیر و مهربانی.

129) پروردگارا! در میان آنان پیامبری از خودشان برانگیز، که آیات تو را بر آنان بخواند، و آنان را کتاب و حکمت بیاموزد، و [از آلودگی های ظاهری و باطنی] پاکشان کند؛ زیرا تو توانای شکست ناپذیر و حکیمی.

راست گفت خداوند بلند مرتبه و بزرگوار

ترجمه ی آیات 119 الی 123 سوره ی مبارک بقره

به نام خداوند بخشنده ی مهربان

119) ما تو را به حق، برای بشارت و بیم دادن ( همه ی مردم ) فرستادیم و تو مسئول ( گمراهی ) دوزخیان ( پس از ابلاغ رسالت ) نیستی.

120) هرگز یهود و نصاری از تو راضی نخواهند شد تا ( به طور کامل تسلیم خواسته های آنها شوی و ) از آیین ( تحریف یافته ) آنان پیروی کنی. بگو: « هدایت واقعی، هدایت خدا است.» و اگر از هوی و هوس های آنان پیروی کنی بعد از آنکه آگاه شده ای، هیچ سرپرست و یاوری از سوی خدا برای تو نخواهد بود.

121) کسانی که کتاب آسمانی به آنها داده ایم { = یهود و نصاری } و آن را چنان که شایسته آن است می خوانند ( و عمل می کنند). آنها به پیامبر اسلام ایمان می آورند و کسانی که به او کافر شوند، زیانکارند.

122) ای بنی اسراییل! نعمتم را که به شما ارزانی داشتم و شما را بر جهانیان برتری بخشیدم به یاد آورید.

123) و بترسید از روزی که هیچکس چیزی ( از عذاب خدا ) را از دیگری دفع نمی کند و هیچگونه عوضی از او قبول نمی گردد و هیچ شفاعتی او را سود ندهد و ( از جانب هیچکس) یاری نمی شود.

راست گفت خداوند بلند مرتبه و بزرگوار