چرا در بین امامان فقط برای امام حسین(ع) چهلّم می گیرند با اینکه حتّی برای پیامبر(ص) نیز چهلّم نمی گیرند؟!

پاسخ:

1. اربعین یا چهلّم، امری است که ریشه در قرآن کریم دارد. خداوند در سوره ی اعراف و آیه ی 142 می فرماید: « و ما با موسی، سی شب وعده گذاشتیم. سپس آن را با ده شب ( دیگر ) تکمیل نمودیم. به این ترتیب، میعاد پروردگارش ( با او ) چهل شب تمام شد.»  به علّت حکمت عقلی نیز اصولا در عدد چهل است که هر چیزی کامل و تتمیم ( به انتها رسیدن و تکمیل کردن ) می شود. مانند

مبعوث شدن خاتم الانبیاء حضرت محمّد مصطفی(ص) که در سنّ چهل سالگی حضرت اتفاق افتاده است. لذا به همین دلیل است که مثلا اگر کسی بخواهد به فضیلتی دست یابد یا رذیلتی را ترک کند، او را به انجام یا ترک آن اخلاق برای مدّت چهل شب تکلیف می کنند. کأنّه وقتی که کسی فوت شده و دفن شده، زیارت اصلی او بعد از 40 روز است. این مطلب را بر این اساس می‌گوییم که وقتی کسی فوت می‌شود، سرّ باطنی او مکشوف می‌شود. این مکشوف شدن سرّ باطنی و معنوی و روحانی فرد برای دیگری و برای جهان با استقراری که بعد از 40 روز پیدا شده است، می‌شود گفت تتمیم و تکمیل می‌شود.
2. فداکاری‎های امام حسین (ع)، دین را زنده کرد و نقش او در زنده نگه داشتن دین اسلام، ویژه و حائز اهمیت است. این فداکاری‎ها را باید زنده نگه داشت؛ چون زنده نگه داشتن دین اسلام است. گرامی‎داشت روز عاشورا و اربعین، در حقیقت زنده نگه داشتن یاد و خاطرات رشادت و جوانمردی حضرت و یاران وفادارش و همچنین دین اسلام و مبارزه با دشمنان دین است.
3. در ماه محرم سال 61 هجری قمری، امام حسین (ع)، فرزندان، خویشان و یاران آن حضرت را کشتند و اسیران کربلا را به کوفه و شام بردند و همین اسیران داغدیده، بعد از تحمّل آن همه سختی و اسارت، روز اربعینِ شهادت امام حسین (ع) و یارانش ( بنا به روایاتی اربعین اول و بنا به روایاتی اربعین دوم )، در راه برگشت به مدینه، به کربلا رسیدند و همه ی مصائب روز عاشورا در آن روز برای آنها تجدید شد و آن روز، روز سختی برای خاندان پیامبر(ص) بود.
4. دشمنان اسلام با به شهادت رساندن امام حسین (ع)، قصد نابود کردن دین اسلام را داشتند. دشمنان امام حسین(ع) تلاش کردند تا حادثه ی کربلا، به کلی فراموش شود و کسانی را که برای زیارت امام حسین(ع) می‎آمدند، شکنجه می‎کردند و حتّی می‎کشتند.

در زمان متوکل عباسی، همه ی قبرهای کربلا را شخم زدند؛ به آب بستند و مزرعه کردند و مردم را از آمدن برای زیارت قبر امام حسین (ع) منع می کردند. شیعیان هم برای مقابله با اینها، از هر مناسبتی استفاده می‎کردند تا یاد شهدای کربلا و محل دفن پیکرهای مبارکشان فراموش نشود که یکی از این مناسبت‎ها، حادثه ی  روز اربعین است.
5. یکی از نشانه ‎های مؤمن، زیارت امام حسین(ع) در روز اربعین است. از حضرت امام حسن عسکری(ع) روایت شده است که علامت‎های مومن پنج چیز است: پنجاه و یک رکعت نماز فریضه و نافله در شبانه روز، زیارت اربعین، انگشتر به دست راست کردن، پیشانی بر خاک نهادن در سجده و بسم الله را بلند گفتن. | 1 |  و یکى از وظایف شیعیان را اهتمام به زیارت اربعین بر شمرده ‏اند.
6. مصیبت و عزای وارد شده بر حضرت امام حسین(ع) بسیار سنگین و دردناک بوده که برای هیچ یک ازامامان و پیامبران چنین عزا و ماتمی در شهادت رخ نداده است. همچنین نقش بسیار بزرگ حضرت زینب(س) و حضرت زین العابدین امام سجّاد(ع) پس از آنهمه سختی و دیدن داغ عزیزترین کسان در مقابل چشمان خود، در نگهداری و مراقبت از دین اسلام نیاز به یادآوری مجدد بخاطر سنگینی و بزرگی این مصیبت وجانفشانی های ایشان و سعی و تلاش همه جانبه ی دشمن برای از بین بردن آثار و علامات آن داشته است. عزاداری برای سید الشّهدا به طور خاص از سوی اهل بیت (ع) تأکید شده است و اساساً نباید آن را با سایر عزاداری ها مقایسه کرد.

| 1 | . شیخ عباس قمی، مفاتیح الجنان، ذیل اعمال اربعین