دعای اول - در حمد و ستایش خدای عزّ و جلّ - 4

الطاف خدای تعالی به اهل البیت (ع):

و ستایش خدای راست که وسائل بسط را در جوهر ذات ما آمیخت و اسباب اخذ و قبض را برای ما قرار داد و ما را به حقایق و روح زندگانی ابدی کامیاب گردانید و جوارح اعمال را در فطرت ما مستقر و ثابت بداشت و غذای ما را رزق نیکو و پاکیزه عطا کرد و به فضل و کرم خود ما را از همه بی نیاز و به انعام خود ما را متنعم و خشنود ساخت.

امتحانات پروردگار:

پس به واسطه ی حکم امر و نهی حضرتش، ما را در طاعت و شکرگزاری بیاموخت و امتحان فرمود و چون ما بندگان از طریق امرش روگردانیدیم و به وادی نافرمانی شتافتیم، بر ما تسریع و تعجیل به عقاب و انتقام نفرمود؛ بلکه با تانی و مدارا از رحمت و لطف و کرم، از ما منتظر توبه و رجوع از گناه بود.

نعمت عظیم توبه:

و ستایش خدای متعال را که ما را بر توبه راهنمایی کرد. همان نعمت توبه ای که ما به آن جز به فضل و کرمش نائل و مستفیذ نشدیم و ما جز از راه توبه به هیچ راه دگر از اهل فضل و کرم خدا محسوب نبودیم. همانا همین نعمت توبه، لطف و احسان بزرگ خدا بر ما بود و فضل و کرمش بر ما بی شمار و عظیم بود.

وگرنه سنت و فرمان خدا در توبه برای کسانی که پیش از ما زندگی می کردند، بدین آسانی نبود. که همانا به لطفش از ما امت ختمی مرتبت حکم آنچه را که سخت و طاقت فرسا بود برداشت و مکلف نکرد ما را مگر به قدر وسع و آسانی و تکلیف ما را جز سهل و اندک مقرر نفرمود و بر احدی از ما نیز حجت و عذری باقی نگذاشت.

زیانکار و رستگار:

شقی و زیان کار کسی است که خود بر علیه و بر ضرر خویش به معصیت حق پرداخته و توبه نکرده و سعادتمند و رستگار بهشتی کسی است که فرمانبر حق و راغب و مشتاق به سوی خداست.

حمد پروردگار:

و باز ستایش خدای متعال را. آن ستایش و حمدی که مقرب ترین فرشتگان او و بهترین خلق او بر ذات پاکش و پسندیده ترین حمد کنندگان نزد حضرتش بجای می آورند. حمدی که فضیلت و برتری آن بر سایر حمد و ثناها مانند برتری پروردگار بر تمام خلق باشد. باز خدا را حمد کنیم در مقابل هر نعمتی که از او به ما عطا شده و بر جمیع گذشتگان و بازماندگان بندگانش عطا کرده. حمدی که عدد آن مانند جمیع موجوداتی که علم بی انتهایش بر آنها احاطه دارد باشد و در مقابل هر یک از آن موجودات به اضعاف مضاعف همه ی آنها خدا را حمد و ستایش کنیم. حمدی که ابدی و سرمدی و تا انتهای روز قیامت رسد. حمدی که حدّش بی نهایت و حسابش بی شمار و مقدارش نامتناهی و زمانش نامنقطع باشد.

خواص حمد پروردگار:

حمدی که ما را به مقام طاعتش واصل گرداند و موجب عفو و سبب رضا و خشنودی او و وسیله ی مغفرت و آمرزش گردد.حمدی که ما را راهنما به سوی بهشت او شود و از نقمت و عذابش محفوظ دارد و از غضبش ایمن گرداند و آن حمد ما را بر اطاعت و بندگیش موید و موفق بدارد و از معصیتش مانع گردد و بر ادای حق ربوبیت و انجام وظائف عبودیت یاری کند. حمدی که ما به آن حمد سعادت یابیم که در زمره ی اهل سعادت از اولیای حق و دوستان خدا باشیم و در وصف شهیدان به تیغ دشمنان خدا محشور شویم که البته او ولیّ حق و سلطان ملک وجود و خدای ستوده صفات است.

============================

صحیفه ی سجادیه. ترجمه ی مرحوم الهی قمشه ای. ص 25