شرم از کار نیک!

پیامبر اکرم حضرت محمّد مصطفی (ص) فرمودند:

هرگز کار نیک را به منظور خودنمایی انجام مده و نیز بخاطر شرم، آن را ترک مکن.

 

بحار، ج1، ص161

تحف العقول ص35

چرا در زمان شهادت امام حسین(ع) عذاب الهی نازل نشد؟

سوال: 

چرا در زمان شهادت امام حسین (ع) عذاب الهی نازل نشد؛ در حالی که در موقعیتها و زمانهای دیگر عذابهای الهی نازل شده است؟ 
مانند زمان کشتن شتری که حضرت صالح(ع) به عنوان معجزه ای برای مردمش از دل کوه بیرون آورد. بعد از کشته شدن شتری، عذاب الهی نازل شده ولی بعد از شهادت امامی مظلوم با یارانش و آن هم به آن صورت، عذابی نازل نشده!!  

 

پاسخ:

پاسخ به این سوال را نمیشود خلاصه و در چند جمله ی کوتاه نوشت، اما سعی بر آن می شود تا جاییکه ممکن است پاسخی کوتاه ارائه شود تا از حوصله ی خوانندگان دور نباشد.

مصیبت جانسوز امام حسین(ع) و واقعه ی عاشورا، مصیبتی عظیم و داغیست که بر دل مسلمانان و مومنان زده و هرگز این داغ سرد و خاموش نخواهد شد و اثر جانسوز آن تا قیامت بر دل شیعیان آن حضرت خواهد ماند. زندگی این حضرت که یکی از پنج تن آل عبا هستند و این واقعه که برای ایشان و یارانش اتفاق افتاده با زندگی هیچکس مقایسه نمی شود و نمی توان مقایسه کرد. تمام زندگانی این حضرات برای ما الگویی هست که در همه ی مراحل زندگی خود، چه در خوشی و چه در اندوه به آنها نگاه کرده و مسیر زندگی خود را به سمت رضای خدا پیدا می کنیم ولی هرگز نمی شود زندگانی این حضرات را با زندگی خود محل مقایسه ی نقطه به نقطه قرار دهیم و انتظار نوع برخورد و اتفاقی که در دل و ذهن ما افتاده را در زندگی این حضرات داشته باشیم، اما به طور آشکار، این خاندان جلیل القدر الگوی زندگی برای ما هستند.

بدترین مردمان

پیامبر اکرم(ص) می فرمایند:

 

بدترین مردم کسی است که مردم از ترس شرّش او را احترام کنند.

 

بحارالانوار، ج 74، ص 46

حکایات و مناظرات

یکی از کتابهایی که قصد معرفی آن را دارم کتابی با عنوان " حکایات و مناظرات ( بیش از 50 مناظره جذاب پیرامون مسائل اعتقادی،تاریخی،علمی ) بین شیعه و سنی " هست.

 

در این کتاب همانطور که از نامش پیداست بیش از 50 مناظره ی جذاب اعتقادی بین علمای شیعه و علمای اهل سنت به چاپ رسیده است که یکی از آنها را برای نمونه در اینجا آورده ایم. لطفا برای توضیحات تکمیلی به ادامه ی مطلب مراجعه کنید. 

فخر فروشی

امام صادق(ع) می فرمایند:

 هیچکس بر دیگران بزرگی نمی فروشد مگر بخاطر حقارتی که در درون خود احساس می کند.

 

بحارالانوار،ج73،ص225