ترجمه ی خطبه ی 8 و 9 نهج البلاغه

زبیر می پندارد با دست بیعت کرد، نه با دل! پس به بیعت با من اقرار کرده، ولی مدعی انکار بیعت با قلب است. بر او لازم است بر این ادعا دلیل روشنی بیاورد، یا به بیعت گذشته بازگردد.

( اصحاب جمل ) چون رعد خروشیدند و چون برق درخشیدند، اما کاری از پیش نبردند و سرانجام سست گردیدند! ولی ما اینگونه نیستیم! تا عمل نکنیم رعد و برقی نداریم و تا نباریم سیل جاری نمی سازیم!

==================================

ترجمه ی نهج البلاغه - محمد دشتی(ره) - ص35

ترجمه ی خطبه ی هفتم نهج البلاغه

منحرفان، شیطان را معیار کار خود گرفتند و شیطان نیز آنان را در دام خود قرار داد و در دلهای آنان تخم گذاشت و جوجه های خود را در دامانشان پرورش داد. با چشم های آنان می نگریست و با زبان های آنان سخن می گفت. پس با یاری آنها بر مرکب گمراهی سوار شد و کردارهای زشت را در نظرشان زیبا جلوه داد؛ مانند رفتار کسی که نشان می داد در حکومت شیطان شریک است و با زبان شیطان، سخن باطل می گوید.

====================================

ترجمه ی نهج البلاغه. محمد دشتی (ره). ص35

ترجمه ی خطبه ی ششم نهج البلاغه

در سال 36 هجری در شهر مدینه، آنگاه که از امام(ع) خواستند طلحه و زبیر را تعقیب نکند، فرمود:

به خدا سوگند! از آگاهی لازمی برخوردارم و هرگز غافلگیر نمی شوم که دشمنان ناگهان مرا محاصره کنند و با نیرنگ دستگیرم نمایند. من همواره با یاری انسان حق طلب، بر سر آنکس می کوبم که از حق رویگردان است و با یاری فرمانبر مطیع، نافرمان اهل تردید را درهم می شکنم، تا آن روز که دوران زندگانی من به سر آید. پس سوگند به خدا! من همواره از حق خویش محروم ماندم و از هنگام وفات پیامبر(ص) تا امروز، حق مرا از من بازداشته و به دیگری اختصاص داده اند.

--------------------------------------------------------------

ترجمه ی نهج البلاغه.محمد دشتی(ره).ص35

ترجمه ی فارسی خطبه ی پنجم نهج البلاغه

( پس از وفات پیامبر(ص) و ماجرای سقیفه، عباس و ابوسفیان پیشنهاد خلافت داده که با امام(ع) بیعت کنند. )

راه های پرهیز از فتنه ها

ای مردم! امواج فتنه ها را با کشتی های نجات [1] درهم بشکنید و از راه اختلاف و پراکندگی بپرهیزید و تاج های فخر و برتری جویی را بر زمین نهید. رستگار شد آنکس که با یاران به پاخاست یا کناره گیری نمود و مردم را آسوده گذاشت. اینگونه زمامداری [2] چون آبی بدمزه و لقمه ای گلوگیر است و آنکس که میوه را کال و نارس بچیند، مانند کشاورزی است که در زمین شخص دیگری بکارد.

فلسفه ی سکوت

در شرایطی قرار دارم که اگر سخنی بگویم، می گویند بر حکومت حریص است و اگر خاموش باشم، می گویند از مرگ ترسید! هرگز! من و ترس از مرگ؟! پس از آن همه جنگ و حوادث ناگوار؟! سوگند به خدا اُنس و علاقه ی فرزند ابیطالب به مرگ در راه خدا، از علاقه ی طفل به پستان مادر بیشتر است! اینکه سکوت برگزیدم، از علوم و حوادث پنهانی آگاهی دارم که اگر بازگویم مضطرب می گردید چون لرزیدن ریسمان در چاه های عمیق!

-----------------------------------------------------

[1]. اشاره است به حدیث معروف پیامبرکه فرمود: مثَل اهل بیت من همانند کشتی نجات است.

[2]. زمامداری پیشنهادی ابوسفیان

-----------------------------------

ترجمه ی نهج البلاغه.محمد دشتی(ره).ص33

ترجمه ی فارسی خطبه ی چهارم نهج البلاغه

گفته شده که حضرت این خطبه را پس از فتح بصره و در سال 36 هجری و بعد از کشته شدن طلحه و زبیر ایراد فرمودند:

« شما مردم به وسیله ی ما از تاریکی های جهالت نجات یافته و هدایت شدید و به کمک ما به اوج ترقّی رسیدید. صبح سعادت شما با نور ما درخشید. کَر است گوشی که بانگ بلد پندها را نشنود و آنکس را که فریاد بلند، کر کند، آوای نرم حقیقت چگونه در او اثر خواهد کرد؟ قلبی که از ترس خدا لرزان است، همواره پایدار و با اطمینان باد. من همواره منتظر سرانجام حیله گری شما مردم بصره بودم و نشانه های فریب خوردگی را در شما می نگریستم. تظاهر به دین داری شما، پرده ای میان ما کشید؛ ولی من با صفای باطن، درون شما را می خواندم.

من برای واداشتن شما به راه های حق، که در میان جاده های گمراه کننده بود، به پا خاستم در حالیکه سرگردان بودید و راهنمایی نداشتید. تشنه کام هرچه زمین را می کندید قطره ی آبی نمی یافتید. امروز زبانِ بسته را به سخن می آورم. دور باد کسی که با رای من مخالفت کند. از روزی که حق به من نشان داده شده، هرگز در آن شکّ و تردید نکردم. کناره گیری من چونان حضرت موسی(ع) برابر ساحران است که بر خویش بیمناک نبود؛ ترس او برای این بود که مبادا جاهلان پیروز شده و دولت گمراهان حاکم گردد. امروز ما و شما بر سر دوراهی حق و باطل قرار داریم، آن کس که به وجود آب اطمینان دارد، تشنه نمی ماند. »

-----------------------------------------

نهج البلاغه. محمد دشتی(ره).ص33