ترجمه ی آیات 104 الی 108 سوره ی مبارک بقره

به نام خداوند بخشنده ی مهربان

104) ای کسانی که ایمان آورده اید! ( هنگامی که از پیامبر تقاضای مهلت برای درک آیات قرآن می کنید) نگویید راعنا؛ بلکه بگویید انظرنا. ( زیرا کلمه ی اول هم به معنای ما را مهلت بده می باشد و هم به معنای ما را تحمیق کن که دستاویزی برای دشمن است.) = { یعنی مگویید: راعنا [یعنی: در ارائه احکام، امیال و هوس های ما را رعایت کن] و بگویید: انظرنا [یعنی: مصلحت دنیا و آخرت ما را ملاحظه کن. زیرا راعنا در نزد یهود نوعی ناسزا است و به این وسیله به پیامبر بی احترامی می کردند.] } و ( به دستورات الهی ) گوش فرا دهید و برای کافران عذاب دردناکی است.

105) کافران اهل کتاب و مشرکان دوست ندارند که از سوی پروردگارتان خیر و برکتی بر شما نازل گردد درحالیکه خداوند هرکس را بخواهد ویژه ی رحمت خود سازد و خداوند صاحب فضل و بخشش بزرگ است.

106) هر ( حکم و ) آیه ای را نسخ کنیم، و یا ( نسخ ) آن را به تاخیر اندازیم، بهتر از آن یا همانند آن را می آوریم. آیا نمی دانستی که خداوند بر هر چیزی تواناست؟!

107) آیا نمی دانستی که حکومت آسمانها و زمین، تنها از آن خداست؟! ( و می تواند هرگونه تغییر و تبدیلی در احکام خود طبق مصالح بدهد؟) و جز خدا، سرپرست و یاوری برای شما نیست.( و اوست که مصلحت شما را می داند.)

108) آیا می خواهید از پیامبر خود همان تقاضا ( ی نا معقولی ) را بکنید که پیش از این از موسی کردند؟! ( و با این بهانه جویی ها از ایمان آوردن سر باز زدند ) کسی که کفر را به جای ایمان بپذیرد، به یقین از راه مستقیم ( عقل و فطرت ) گمراه شده است.

راست گفت خداوند بلند مرتبه و بزرگوار

ترجمه ی آیات 99 الی 103 سوره مبارک بقره

به نام خداوند بخشنده ی مهربان

99) به یقین ما نشانه های روشنی برای تو فرستادیم و جز فاسقان کسی به آنها کفر نمی ورزد.

100) و آیا چنین نیست که هربار آنها [ = یهود ] پیمانی ( با خدا و پیامبر ) بستند، گروهی از ایشان آن را شکستند؟! آری! بیشتر آنان ایمان نمی آورند.

101) و هنگامی که فرستاده ای از سوی خدا به سراغشان آمد، و با نشانه هایی که نزد آنها بود هماهنگی داشت، گروهی از آنان که به آنها کتاب آسمانی داده شده بود، کتاب خدا را پشت سر افکندند، گویی هیچ از آن آگاهی ندارند!

102) و ( یهود ) از آنچه شیاطین در عصر سلیمان بر مردم می خواندند پیروی کردند و سلیمان کافر نشد ( و هرگز دست به سحر نیالود ) ولی شیاطین کفر ورزیدند و به مردم سحر آموختند. و ( نیز یهود ) از آنچه بر دو فرشته بابل « هاروت » و « ماروت » نازل شد پیروی کردند. حال آنکه آن دو به هیچ کس چیزی ( از سحر ) یاد نمی دادند مگر اینکه ( از پیش به او ) می گفتند ما وسیله ی آزمایشیم، کافر نشو ( و سوء استفاده نکن ). ولی آنها از آن دو فرشته مطالبی را می آموختند که بتوانند به وسیله ی آن، میان مرد و همسرش جدایی بیفکنند؛ در حالیکه هیچگاه نمی توانند بدون اجازه ی خداوند به کسی زیان برسانند. آنها مطالبی را فرا می گرفتند که به آنان زیان می رسانید و نفعی نمی داد. به یقین می دانستند هرکسی خریدار این گونه متاع باشد، در آخرت بهره ای نخواهد داشت و چه بد و ناپسند بود آنچه خود را به آن فروختند، اگر می دانستند!

103) و اگر آنها ایمان می آوردند و پرهیزگاری پیشه می کردند، به یقین پاداشی که نزد خداست، برای آنان بهتر بود اگر آگاهی داشتند.

راست گفت خداوند بلندمرتبه و بزرگوار

ترجمه ی آیات 94 الی 98 سوره ی مبارک بقره

به نام خداوند بخشنده ی مهربان

94) بگو اگر ( آنچنان که مدعی هستید ) سرای آخرت در نزد خدا مخصوص شما است نه سایر مردم، پس آرزوی مرگ کنید اگر راست می گویید.

95) ولی آنها بخاطر اعمال بدی که پیش از خود فرستاده اند، هرگز آرزوی مرگ نخواهند کرد و خداوند از ستمکاران آگاه است.

96) و ( آنان نه تنها آرزوی مرگ نمی کنند، بلکه ) آنها را حریص ترین مردم - حتی حریص تر از مشرکان - بر زندگی ( این دنیا و اندوختن ثروت ) خواهی یافت ( تا آنجا ) که هریک از آنها آرزو دارد هزار سال عمر به او داده شود؛ در حالیکه این عمر طولانی او را از کیفر ( الهی ) باز نخواهد داشت و خداوند به آنچه انجام می دهید بیناست.

97) ( آنها می گویند ما با جبرئیل، پیک وحی خدا بر تو، دشمن هستیم.) بگو: « کسی که دشمن جبرئیل باشد ( دشمن خداست چراکه ) او به فرمان خدا قرآن را بر قلب تو نازل کرده است درحالیکه با کتب آسمانی پیشین هماهنگ بوده و هدایت و بشارت است برای مومنان.»

98) کسی که دشمن خدا و فرشتگانش و پیامبران او و جبرئیل و میکائیل باشد ( کافر است و ) خداوند دشمن کافران است.

راست گفت خداوند بلندمرتبه و بزرگوار

ترجمه ی آیات 89 الی 93 سوره ی مبارک بقره

به نام خداوند بخشنده ی مهربان

89) و هنگامی که از طرف خداوند، کتابی برای آنها آمد که هماهنگ با نشانه هایی بود که با خود داشتند، و پیش از این به خود نوید ( آمدن این کتاب و ) پیروزی بر کافران را می دادند، با اینهمه، هنگامی که این ( کتاب و پیامبری ) را که شناخته بودند نزد آنها آمد، به او کافر شدند! پس لعنت خدا بر کافران باد.

90) آنها در مقابل بهای بدی خود را فروختند که به آیاتی که خدا فرستاده بود، کافر شدند و از روی حسادت گفتند: چرا خداوند به فضل خویش بر هرکس از بندگانش بخواهد، آیات خویش را نازل می کند؟! از این رو به خشمی بعد از خشمی ( از سوی خدا ) گرفتار شدند و برای کافران مجازاتی خوارکننده است.

91) و هنگامی که به آنها گفته شود به آنچه خداوند نازل فرموده ایمان بیاورید؛ می گویند: « ما به چیزی ایمان می آوریم که بر خود ما نازل شده است! » و به غیر آن کافر می شوند؛ در حالیکه حق است و با نشانه هایی که بر آنها نازل شده هماهنگ می باشد. بگو: اگر ( راست می گویید و به آیاتی که بر خودتان نازل شده ) ایمان دارید، پس چرا پیامبران خدا را پیش از این به قتل می رساندید؟!

92) و (نیز ) موسی آن همه دلایل روشن برای شما آورد، و شما پس از ( غیبت ) او، گوساله را ( برای پرستش ) انتخاب کردید، در حالیکه ستمکار بودید.

93) و ( به یاد آورید ) زمانی را که از شما پیمان گرفتیم و کوه طور را بر فرازتان برافراشتیم ( و گفتیم ) آنچه را ( از آیات و فرمانها ) به شما داده ایم با قدرت بگیرید و بشنوید ( و اطاعت کنید.) آنها گفتند: « شنیدیم ولی مخالفت کردیم.» و دلهای آنها بر اثر کفرشان با محبت گوساله آمیخته شد. بگو: ایمان شما چه فرمان بدی به شما می دهد، اگر ایمان دارید!

راست گفته است خداوند بلندمرتبه و بزرگوار

ترجمه ی آیات 83 الی 88 سوره ی مبارک بقره

به نام خداوند بخشنده ی مهربان

83) و ( به یاد آورید ) زمانی را که از بنی اسراییل پیمان گرفتیم که جز خداوند یگانه را پرستش نکنید و به پدر و مادر و خویشاوندان و یتیمان و مستمندان نیکی کنید و به مردم سخن نیک بگویید و نماز را برپا دارید و زکات بپردازید. سپس ( با اینکه پیمان بسته بودید ) همه ی شما جز عده ی کمی سرپیچی کردید و ( از وفای به پیمان خود ) رویگردان شدید.

84) و هنگامی را که از شما پیمان گرفتیم که خون هم را نریزید و یکدیگر را از سرزمین خود بیرون نکنید. سپس شما پذیرفتید و ( بر این پیمان ) گواه بودید.

85) و شما آنهایی هستید که یکدیگر را می کُشید و جمعی از خودتان را از سرزمینشان بیرون می کنید و در این گناه و تجاوز از یکدیگر پشتیبانی می کنید ( و اینها همه نقض پیمانی است که با خدا بسته اید ) در حالیکه اگر بعضی از آنها به صورت اسیران نزد شما آیند، فدیه ی آنان را می دهید ( و آزادشان می کنید). با اینکه بیرون ساختن آنان بر شما حرام بود. آیا به بعضی از دستورات کتاب خدا ایمان می آورید و به بعضی کافر می شوید؟! کیفر کسی از شما که این عمل را انجام دهد، جز رسوایی در این جهان چیزی نخواهد بود و روز رستاخیز به شدیدترین عذابها گرفتار می شوند و خداوند از آنچه انجام می دهید غافل نیست.

86) آنها کسانی هستند که زندگی دنیا را با ( از دست دادن ) آخرت خریده اند. از این رو از عذاب آنها کاسته نمی شود و یاری نخواهند شد.

87) ما به موسی کتاب ( تورات ) دادیم و بعد از او پیامبرانی پی در پی فرستادیم و به عیسی بن مریم دلایل روشن دادیم و او را با روح القدس تایید کردیم. آیا چنین نیست که هر زمان پیامبری چیزی بر خلاف هوای نفس شما آورد، در برابر او تکبر کردید ( و از ایمان آوردن به او خودداری نمودید ) ، پس عده ای را تکذیب کرده و جمعی را به قتل رساندید؟!

88) و ( آنها از روی استهزا ) گفتند: « دلهای ما در غلاف است ( و ما از گفته ی تو چیزی نمی فهمیم ) » ؛ همینطور است. خداوند آنها را بخاطر کفرشان از رحمت خود دور ساخته و کمتر ایمان می آورند.

راست گفت خداوند بلندمرتبه و بزرگوار