به نام خداوند بخشنده ی مهربان
89) و هنگامی که از طرف خداوند، کتابی برای آنها آمد که هماهنگ با نشانه هایی بود که با خود داشتند، و پیش از این به خود نوید ( آمدن این کتاب و ) پیروزی بر کافران را می دادند، با اینهمه، هنگامی که این ( کتاب و پیامبری ) را که شناخته بودند نزد آنها آمد، به او کافر شدند! پس لعنت خدا بر کافران باد.
90) آنها در مقابل بهای بدی خود را فروختند که به آیاتی که خدا فرستاده بود، کافر شدند و از روی حسادت گفتند: چرا خداوند به فضل خویش بر هرکس از بندگانش بخواهد، آیات خویش را نازل می کند؟! از این رو به خشمی بعد از خشمی ( از سوی خدا ) گرفتار شدند و برای کافران مجازاتی خوارکننده است.
91) و هنگامی که به آنها گفته شود به آنچه خداوند نازل فرموده ایمان بیاورید؛ می گویند: « ما به چیزی ایمان می آوریم که بر خود ما نازل شده است! » و به غیر آن کافر می شوند؛ در حالیکه حق است و با نشانه هایی که بر آنها نازل شده هماهنگ می باشد. بگو: اگر ( راست می گویید و به آیاتی که بر خودتان نازل شده ) ایمان دارید، پس چرا پیامبران خدا را پیش از این به قتل می رساندید؟!
92) و (نیز ) موسی آن همه دلایل روشن برای شما آورد، و شما پس از ( غیبت ) او، گوساله را ( برای پرستش ) انتخاب کردید، در حالیکه ستمکار بودید.
93) و ( به یاد آورید ) زمانی را که از شما پیمان گرفتیم و کوه طور را بر فرازتان برافراشتیم ( و گفتیم ) آنچه را ( از آیات و فرمانها ) به شما داده ایم با قدرت بگیرید و بشنوید ( و اطاعت کنید.) آنها گفتند: « شنیدیم ولی مخالفت کردیم.» و دلهای آنها بر اثر کفرشان با محبت گوساله آمیخته شد. بگو: ایمان شما چه فرمان بدی به شما می دهد، اگر ایمان دارید!
راست گفته است خداوند بلندمرتبه و بزرگوار
۰ نظر
۲۶ فروردين ۰۱ ، ۱۳:۰۰