ترجمه ی خطبه ی ششم نهج البلاغه

در سال 36 هجری در شهر مدینه، آنگاه که از امام(ع) خواستند طلحه و زبیر را تعقیب نکند، فرمود:

به خدا سوگند! از آگاهی لازمی برخوردارم و هرگز غافلگیر نمی شوم که دشمنان ناگهان مرا محاصره کنند و با نیرنگ دستگیرم نمایند. من همواره با یاری انسان حق طلب، بر سر آنکس می کوبم که از حق رویگردان است و با یاری فرمانبر مطیع، نافرمان اهل تردید را درهم می شکنم، تا آن روز که دوران زندگانی من به سر آید. پس سوگند به خدا! من همواره از حق خویش محروم ماندم و از هنگام وفات پیامبر(ص) تا امروز، حق مرا از من بازداشته و به دیگری اختصاص داده اند.

--------------------------------------------------------------

ترجمه ی نهج البلاغه.محمد دشتی(ره).ص35